مروری بر mers-cov

(mers) یک بیماری ویروسی تنفسی است که اولین بار در سپتامبر 2012 در جده عربستان سعودی گزارش شد. عامل بیماری، یک ویروس جدید از گروه بتاکوروناویروسها است که تا این مرحله منشاء آن نامشخص است؛ ولی مطالعات ژنتیکی حاکی از آن است که کوروناویروسهای خفاش بیشترین نزدیکی را به این ویروس دارند. به طور کلی، mers-cov به نظر یک ویروس حیوانی است که به صورت اسپورادیک و با انتقال محدود، منجر به عفونت در انسان می شود. از تاریخ سپتامبر 2012 تا 7 می 2014، تعداد 156 مورد تأیید شده ی عفونت با ویروس mers از سراسر دنیا گزارش شده است که از این تعداد نزدیک به 83% موارد از کشور عربستان سعودی گزارش شده است. کشورهایی که در آنها بیماری در داخل کشور، از یک منبع نامشخص یا از طریق انتقال فرد به فرد کسب شده است شامل اردن، عمان، یمن، عربستان سعودی، قطر و امارت متحده عربی و کشورهایی که موارد بیماری به آنها وارد شده است شامل آلمان، فرانسه، تونس، ایتالیا، اسپانیا، مالزی، فیلیپین، ایالات متحده، یونان و انگلستان می باشند. به طور کلی تمامی موارد، به یک مبدأ در شبه جزیره عربستان، خصوصاً کشور عربستان سعودی مرتبط می باشد. تا این زمان هنوز منبع اولیه، راه انتقال به انسانها و طریقهی انتقال انسان به انسان mers-cov، مشخص نشده است؛ ولی شواهد موجود دلالت بر آن دارد که این ویروس نیز همانند سایر ویروسهای تنفسی، از طریق قطرات تولید شده با سرفه و عطسه قابل انتقال است. دورهی کمون بیماری معمولاً کمتر از یک هفته است. ویروس mers طیفی از بیماری شامل عفونت بدون علامت، بیماری خفیف و بیماری شدید تهدید کننده ی حیات ایجاد می کند. شایعترین علایم در بیماران شامل تب، سرفه و کوتاهی تنفس می باشد. در عین حال، ویروس می تواند منجر به نارسایی کلیوی، نارسایی حاد تنفسی، شوک سپتیک و نارسایی چند ارگان شود. در اغلب موارد، این بیماری در افراد با بیماری مزمن زمینه ای شامل دیابت، بیماری قلبی، فشار خون بالا و بیماری ریوی رخ داده است. از نظر تشخیصی، تست های rt-pcr تأییدیِ بسیار حساس متعددی برای شناسایی ویروس از نمونه های گرفته شده از بیماران وجود دارد. نمونه های تنفسی از جمله سواب فارنژیال، آسپیره نازوفارنژیال، خلط، لاواژ برونکوآلوئولار، بیوپسی ریه و بافت های بعد از مرگ برای بررسی ویروس مناسب هستند، ولی نکته ی مهم این است که در حد امکان جهت تشخیص، نمونه ی مجرای تحتانی تنفسی گرفته شود. تاکنون هیچ درمان اختصاصی برای بیماری ناشی از ویروس mers وجود نداشته و بیماران باید به صورت مورد به مورد، ارزیابی و درمان شوند. درمان دارویی ممکن است شامل استفاده از آنتی ویروسها، آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت ثانویه و داروهایی جهت تعدیل پاسخ ایمنی باشد. با توجه به مجاور بودن کشور ما با کشورهایی که در حال حاضر در آنها ویروس mers در جریان است و با توجه به نزدیک بودن زمان مراسم حج و احتمال ورود ویروس به همراه زائرین به کشورمان، هدف ما مروری بر علایم، ویژگی ها، روش های تشخیصی و نحوه ی برخورد با فرد مشکوک به عفونت با ویروس mers می باشد.